شکافی پر از لرزهای نامرئی
ساقهی خوش
و
قامت کشیده را
با هر قطرهی تازه
سنگینتر میکند
بهمتنیدن لذتدهی و لذتستانی را
در رنگ چشمانت بازتاب میدهد
رمزِ آشنائیِ خود را در رهگذرش جا میگذارد
درلابلای لبان لبهای من
آن خیس سوزان
،با نگرش پر از سئوال، در تماشاگه تو
ابر را در انتظار بارش
تنها نمیگذارد
شدیدترین شهوت را در تمامیِ اندامت
پدید میآورد
،مانند لرز بیاراده
زیر موج یک آبشار
رهگذر
https://www.facebook.com/didar.didareto
